Μπέργκμαν, κανόνας του-

Η εξάρτηση του μεγέθους των ομοιόθερμων ζώων από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν. Σύμφωνα με τον κανόνα αυτό, τα ομοιόθερμα ζώα των βορειότερων, άρα και πιο ψυχρών περιοχών είναι γενικά πιο μεγαλόσωμα από τα ζώα του ίδιου είδους που ζουν σε νοτιότερες και πιο θερμές περιοχές. Για παράδειγμα, τα ελάφια του βορρά και η τίγρη της Σιβηρίας έχουν μεγαλύτερο μέγεθος σώματος από τα ελάφια του νότου και την τίγρη της Βεγγάλης. Η ερμηνεία αυτού του φαινομένου βασίζεται στη σκέψη ότι αν θεωρήσουμε ότι ένα ζώο έχει περίπου το σχήμα σφαίρας, η αύξηση του μεγέθους του σημαίνει ότι η επιφάνειά του θα αυξηθεί κατά το τετράγωνο της ακτίνας ενώ ο όγκος του θα αυξηθεί κατά τον κύβο. Επομένως ο λόγος της επιφάνειας του σώματος προς τον όγκο του θα γίνει μικρότερος και το ζώο θα έχει μικρότερες θερμικές απώλειες προς το περιβάλλον με συνέπεια να χρειάζεται και χαμηλότερο μεταβολικό ρυθμό. Ο κανόνας αυτός δεν ισχύει για τα ποικιλόθερμα ζώα (ερπετά, αμφίβια) τα οποία είναι μικρότερα στις ψυχρές περιοχές και μεγαλύτερα στις θερμές, γιατί δε μπορούν να διατηρήσουν σταθερή θερμοκρασία. Δεν ισχύει επίσης για τα θηλαστικά που ανοίγουν φωλιές κάτω από έδαφος και για τα μεταναστευτικά πουλιά, γιατί τα πρώτα ζουν σε σταθερά μικροκλίματα ενώ τα πουλιά αλλάζουν χώρο διαμονής, ώστε να μη χρειάζεται να αντιμετωπίσουν μεγάλες διαφορές θερμοκρασίας.